Diary notes

Got to watch the Award winning film of Sekhar Dattatri on "The Truth About Tigers".
A candid well made film, with four solutions to the problem,not only revealed the truth about tigers, but also revealed the "Truth about the obnoxious greed of man, callousness and exploitative nature of humans and the "apathy" that pre...vails towards our surrounding by the so called educated and well informed sections of the society."

Soaked in the "KEERTHANA SHRAVANAM" of Lalgudi's genius. Mind rolled back to several musical interactions I have had with him.
Felt so happy with the disciplines of the disciples and the concerted manner in which they presented their Guru's teachings ! the " medley of varnams" , with 7 snippets from the Lalgudi treasure cove of varnams, was truly a novel idea, presented with perfection.

by Sivapriya Krishnan recorded over time in Sepetember 18/19th, 25th 2010

Attended 'Pallavi Darbar " day 3. September 29th 2010.

A marvellous effort by Sashikiran, in a attempt to shoowcase young talent, revive old traditions and demystify concepts of pallavi !

Strong teaching pedagogy and academic rigour go to make excellent professionals , amply proved by Chitravina Narasimhan !

Prodigies are made, but they last only when they continue to mould themselves ! Living example is Chitravina Ravikiran. Such amazing clarity in thought and lucidity in explanation !
..........................................
Remember reading somewhere :

' The best part of winning is the revealation that 'you can' !!'


' The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything they have.'
September 2 at 7:30am ·

"its not about winning or losing, its about where you place the blame" -how very true !!

‎"The tongue like a sharp knife... Kills without drawing blood."- Buddha. Saw this on one my friends wall !! So very true and profound !!

Obvious Paradox !!

We live in a country of "obvious paradox" ! Conferrment of Honororary Group Captain to Sachin Tendulkar by the IAF for cricketing achievements and Denial of Doctorate by University of Hyderabad to the well deserving Vishwanathan Anand for his meritorious genius !!

DO AWARDS AND HONOUR ONLY GO AFTER GLAMOUR AND NOT AFTER THE CEREBERUM???

My article on Vishwanathan Anand had a mention about this emerging champion Adhipan. Tody's Hindu Metro Plus has an article about him. I am happy to share my neighbourhood with this boy. Sadly most of the neighbourhood is blissfully unaware of his emerging status !!!

Sivapriya Krishnan

.....................................................................................

Another champ from Chennai

CHESS He may have learnt the basics of the board game late, but Adhiban Bhaskaran has a string of successes to his credit

Photo: Sushanta Patronobish

MASTERLY MOVES Adhiban Bhaskaran

To wake up one day and discover that one is gifted in a particular vocation is a rather improbable idea, in which one cannot repose a lot of confidence. More so in a sport like chess which kids take to as soon as their motor coordination skills have developed sufficiently to pick up and drag chess men across a few squares, without wetting themselves. The current World number one on FIDE's ratings list Magnus Carlsen, is not out of his teens yet.

So when Adhiban Bhaskaran, National Champion and the country's 23rd and latest Grand Master, says he started in earnest when he was a superannuated eight, it only adds to what he has gone on to do since then.

“I started playing when I was eight. I knew the basics a little earlier than that though. My parents have not played the sport at any professional level,” he says of his grounding in the game. It was his mom who initiated him into the sport, a similarity he shares with World Champion Viswanathan Anand.

Impressive decade

The late start notwithstanding, Adhiban has had an impressive decade in the game. The youngest to win a National ‘B' title in 2007 at 16, Adhiban is also the second youngest Grand Master from the state, after, of course, Anand. He was crowned the World Under-16 champion in 2008, in Vietnam.

“Yeah, I started a bit late, but I've always had the feeling I could compensate. It is good if you start early, but it certainly is not a disadvantage starting late. After all, it is how much you learn that matters, not when you start,” he says.

The three norms required for the title of Grand Master might have come about a lot earlier, he admits.

“I have had several close misses with the GM norms (three of which are required for the GM title). In 2009, I needed a draw to get a norm in the penultimate round of the tournament and I lost the match. In the next round, I had to win to get it, and I lost the game going for the win. It happened once in 2008 as well,” he says, with a smile.

When the last norm did materialise, it came in spectacular fashion. Adhiban ended the Oloumac Open in the Czech Republic with a strong run, tallying four-and-a-half points from the final five rounds to gift himself the title and the final GM norm three days short of his eighteenth birthday.

Two of his three norms though have come from tournaments within the country — he earned his first norm at the Premier National Championship (Mumbai) and the second at the SCS GM tournament (Bhubaneshwar). The proliferation of tournaments with strong fields within the country and tightly contested age-group tournaments have been indicators of the robust health of the game in India.

“Even when I have to travel abroad, the government pays for it and my sponsor, Indian Oil Corporation, helps as well,” he says.

The next stop for the Chennai-ite will be the Chess Olympiad in Khanty Mansiysk, this September-October. Adhiban will feature, in the capacity of National Champion, in a team that comprises Krishnan Sasikiran, P. Harikrishna, S.S. Ganguly and G.N. Gopal — the four top-rated players in the country.

The latest FIDE list has Adhiban pegged at 2515 rating points, something he will surpass. “It would be good to reach the 2600 mark, that's the next target,” he says.

RAAKESH NATRAJ

Denial of a Doctorate to Anand Vishwanathan

.............by Sivapriya Krishnan

My blog has suffered a long hiatus with a callous indifference on my part for the last few days . Though there were many things I wanted to write about, there was a sense of dis-spirited weariness and maybe an inexplicable apathy towards penning down my thoughts, which I finally decided to shake off with this note.

Probably what I read this morning and what I have been reading for the last few days , have upset me , that finally my pen ( infact my keyboard !) took the better of me.

Anybody reading my blog would by now be wondering, what this preamble is all about.

I have been upset with the news of “denial of a Doctorate to Anand Vishwanathan”.

Over the last few days , this news has been flashed in the paper, with the grand finale today, listing a story saying that Anand has declined to accept it and Kapil Sibal “apologising” for the bureaucratic mess up !!!

Ours is a country which doles out Emeritus positions, Fellowships, Doctorates by the dozen, to one and all not withstanding the receivers' scholarship in that field of knowledge and study.

Why all this hullaballoo over this Doctorate and that too to a person like Anand?

Anand is one person, who has held his head high and steady and won laurels not only for himself but also for his country. He is undoubtedly the only Indian in the many years that have passed by to pitch India as a country worth its name in the game of Chess. He has demonstrated consistency and academic strength , stamina and passion towards this body of knowledge and proved himself time and again in his chosen profession, not only elevating himself, also elevating the game and his country. He is a worthy role model for many a young and upcoming champion like Adheepan (now a national level player) from Chennai, who are all modelling after this genius.

Politicians and ministers get it for nothing and worthy individuals are denied the same ; the reasons being quoted as “bureaucratic delay and disorder’?
What a shame and sham of the whole business of issuing a Doctorate, if it cannot be given gracefully to acknowledge the genius and consistent demonstration of the same?

I am waiting to live in a state when “meritocracy will rule over autocracy and bureaucracy” Is it too Utopian a dream?

My write up in Dinamani this Friday

I have uploaded my write up that was published in Dinamani, about the play "Flame of the Forest" , that I witnessed last week.

Sivapriya Krishnan

கெளரியின் சபதம்!

by சிவப்பிரியா கிருஷ்ணன்
First Published : 09 Jul 2010 03:15:00 AM IST

கதை படைப்புகளோ, காவியங்களோ நாடக மேடையில் அரங்கேறியதைக் கண்டிருக்கிறோம். எத்தனையோ விதமாக காவிய நாடகங்களை, நாம் கண்டு களித்து இருக்கிறோம். ஆனால் சற்றே வித்தியாசமான விதத்தில் அமைந்திருந்தது "ஃப்ளேம் ஆஃப் த ஃபாரஸ்ட்' என்கிற ஆங்கில நாடகம். இது கெüரி ராம்நாராயண் தயாரிப்பு.
இந்த நாடகம், கல்கியின் "சிவகாமியின் சபதம்' நாவலைப் பின்னணியாகக் கொண்டு, மிகவும் வித்தியாசமான வடிவத்தில் அமைக்கப்பட்டது.

இசை, நாட்டியம், நாடகம் என்ற மூன்று அங்கங்களைக் கோர்த்து வழங்கப்படும் நாடகம்தான் இவரது படைப்பின் தனித்துவம். 2005லிருந்து இயங்கி வரும் இந்த அமைப்பின் மூலம் பல தலைப்பில், இலக்கிய, சரித்திர, அரசியல் சார்ந்த விஷயங்களில் நாடகங்களை வழங்கி இருக்கிறார் இவர்.

புகழ் பெற்ற நாடக குழுவான "த மெட்ராஸ் ப்ளேயர்ஸ்' அவர்களுடன் இணைந்து இந்த நாடகத்தை இரண்டு வருடத்திற்கு முன்னால் அரங்கேற்றினார்கள். இந்த வருடம் கெüரி "ரெட்ரொஸ்பெக்டிவ்' என்ற தலைப்பில், அவர்களின் படைப்பின் பின்னோக்குப் பார்வையாக இந்த நாடகம் வழங்கப்பட்டது.

சிவகாமியின் சபதத்தின் சாராம்சத்தை மிகவும் அழகாக ஆங்கிலத்தில் வடிவமைத்து, அந்தக் கதையில் எழும்பும் பலவிதமான உணர்வுகளான கேள்வி, குழப்பம், கோபம், பரிதாபம், ஆவேசம் என்று ஒவ்வொன்றையும் வசனம், நாட்டியம், இசை மூலம் நேயர்களுக்கு எடுத்து உரைத்திருந்தது பிரமாதமாக இருந்தது.

மகேந்திர பல்லவனின் திறமை, இசை ஞானம், அரசியல் சாதுரியம், இவற்றுடன், அவரின் இயலாமையையும் அவரே உணர்ந்து பரஞ்சோதியிடம் பகிர்ந்து கொள்வது போன்ற காட்சிகள் சிறப்பு. இளமையும் மிடுக்கும் கலந்த சிவகாமி பிறகு கனிந்து மாறுவது, பரஞ்சோதியின் ஞான வளர்ச்சி, புலிகேசியின் கொடூரம், சைவ- சமண மத பேதம், அதனால் வளரும் வாக்குவாதம், என்று எல்லா விதமான உணர்சிகளையும் வாசம் நிறைந்த வண்ண மலர்கள் கலந்த பூ மாலையாகத் தொடுத்திருந்தார்.

கச்சி நகரில் போர் நடந்த கொடூரத்தை, நாட்டிய வடிவில், இசையின் துணையுடன், மிகவும் கச்சிதமாக அமைத்திருந்த விதம், அரண்மனை வேலையாட்களின் சின்ன சம்பாஷணை, பரிமாறல்கள், சங்கீர்ண ஜாதி தாளத்தில் நிபுணரான மகேந்திர பல்லவனை குறிக்கும் வண்ணம் நாட்டிய வடிவத்தில் ஒரு ஜதி பிரஸ்தாரம் என்று பலவகையான ரசமும் ருசியும் கலந்து வழங்கி இருந்தார்.

ஒரு நடனமணியின் கதை என்பதால் நாட்டியமும், இசையும் பின்னி நாட்டிய நாடக பாணியில் அமைத்து, அதன் மூலம் கதையை விளக்கிய விதம் மிகவும் அற்புதமாக இருந்தது. அப்பரின் பதிக்கங்களை கொண்டே, இசை அமைத்து, பாடியது, ஆடியது, கல்கியின் கதை அம்சத்தை, போக்கை அப்படியே வைத்து இயற்றியது குறிப்பிடத்தக்கது.

வசனம் ஆங்கிலத்தில் இருந்தாலும், அதை நுனி நாக்கில் இல்லாமல், அவரவர் இயல்பில் துல்லியமாக பேசியது நன்றாகவும் உண்மையாகவும் இருந்தது.


அன்றைக்கு நாட்டியம், இசை, நாடகம் என்ற மூன்று துறையும் சார்ந்த மூத்த கலைஞர்கள், தேர்ந்த கலைஞர்கள், வளரும் கலைஞர்கள் என்று பல ரகத்தினரும் ஒன்று சேர்ந்து, ஒரே குறிக்கோளுடன் நடத்திய இந்தப் படைப்பு கூட்டு முயற்சிக்கு என்றும் வெற்றி என்பதற்கு ஒரு நல்ல எடுத்து காட்டாக இருந்தது.

ஒரு மாபெரும் சரித்திர காவியக் கதையை, தமிழில் இருந்து ஆங்கிலப்படுத்தி, அதில் நாட்டிய இசை வடிவுகளைப் புகுத்தி, இரண்டு மணிநேரத்தில் நாடகத்தை சுவாரசியமாக நடத்தி, இளைய தலைமுறையினருக்குப் புரியும் வண்ணம் அமைத்து கொடுத்தது கெüரியின் சபதம் என்றே சொல்லலாம்.

இலக்கணம் மாறினாலும், இலக்கியம் மாறாது, மாற்றக்கூடாது என்பதை நன்றாக எடுத்து உரைத்திருக்கிறார் கெளரி.

குரல் ஆரோக்கியம் நம் கையில்!

சிவப்பிரியா கிருஷ்ணன்
An article by Sivapriya Krishnan : First Published in Dinamani : 25 Jun 2010 02:44:00 AM IST


குரல் வளம், கடவுள் கொடுத்த வரம். ஒவ்வொருவரின் குரலும் அவர் அவரின் தனித்துவத்தை எடுத்து காட்டுகிறது. குரலை வளைய வைத்து தம் வசப்படுத்தும் திறமையை நாம் வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். சரியான பயிற்சியின் மூலம் அப்படி வளர்த்துக்கொள்ள முடியும்'' என்கிறார் டாக்டர் எஸ். ஏ. கே துர்கா.

துர்கா 1965-லிருந்து குரலை பற்றின ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டு வருகிறார். அப்போது, வீணை தனம்மாள் பரம்பரையிலிருந்து வந்த மூத்த புல்லாங்குழல் கலைஞர் டி. விஸ்வநாதன் சென்னைப் பல்கலைக்கழகத்தில் ரீடர் மற்றும் துறைத் தலைவராகப் பணியாற்றி கொண்டிருந்தார். கர்நாடக இசைக்குத் தகுந்தவாறு குரலை எப்படி தயார் செய்யலாம் என்று ஆராய்ச்சி செய்யும்படி இவரை ஊக்குவித்தார். இதை ஒரு முழு ஈடுபாட்டுடன் எடுத்துக் கொண்டு, துர்காவும் லாரிங்காலஜி என்னும் துறையில் போஸ்ட் கிராஜுவேட் டிப்ளமோ பெற்று, அயல் நாட்டுக்கும் சென்று இன இசையியலில் முனைவர் பட்டமும் பெற்றார்.

டாக்டர் துர்கா ஒரு சிறந்த பாடகி. மகராஜபுரம் விஸ்வநாத அய்யரின் சிஷ்யை. கர்நாடக சங்கீதத்தில் குரலை எப்படி கையாளுகிறார்கள் என்று நன்கு அறிந்தவர். இயற்கைபடி குரலுக்கு மூன்று ஸ்தாயியில் பாடும் திறமை கிடையாது. அதை சாதகம் செய்து வர வைக்கிறோம் என்கிறார். 92 முதல் 95 சதவீத பாடகர்கள் அதை சாதகத்தினால் வரவைக்கிறார்களாம். குரல்வளம் சம்பந்தமான சி.டி. தயாரிப்பில் இருக்கும் துர்கா, அவர் மேற்கொண்டிருக்கும் ஆய்வு சம்பந்தமாக பல நல்ல நுணுக்கமான விஷயங்களை நம்முடன் பகிர்ந்து கொண்டார். "

"நம் சங்கீதத்தில் குரலை வித விதமாக பிரயோகப்படுத்த வேண்டும். நாட்டுப்புற பாடலை போல் அல்லாமல் சாஸ்திரிய சங்கீதத்திற்குக் குரலில் ரேன்ஜ் என்னும், வெவ்வேறு ஸ்தாயியில் பாடும் திறமை தேவைப்படுகிறது. இதனால் சாதகம் செய்யும்முறை சரியாக இருக்க வேண்டும். அநாவசியமாக கத்தியோ அல்லது குறைந்த ஸ்ருதியிலும், வெவ்வேறு ஸ்ருதியிலும் பாடினாலும் குரல் கெட்டுவிடும். அவரவர் குரலின் தன்மைக்கு ஏற்ற ஸ்ருதியில் பாட வேண்டும்'' என்கிறார். "

"குரலைப் பாட வைப்பது, நம் மூச்சு விடும் தினுசில் இருக்கிறது. சீக்கிரமாக மூச்சை உள் இழுப்பது, அளவாக வெளியேவிடுவது என்று முறையாக செய்தால்தான் பாட்டு பாட வரும். அகாரமாக பாடுவதற்கு மூச்சை நன்றாக கண்ட்ரோல் செய்ய வேண்டும். இல்லாவிட்டால் குரலில் நடுக்கம் தெரியும். நமது குரல் நம் மனதுடனும், மூளையுடனும் இணைந்து இருக்கிறது.

நன்றாக பாட வேண்டும் என்கிற உற்சாகத்தையும் பாட முடியும் என்கிற நம்பிக்கையையும் வளர்த்து கொண்டால் தான், மேலும் நம் குரலை சாதகத்தினால் செம்மைப் படுத்த முடியும். பயம் தெளிந்தால் நடுக்கம் தெளியும், குரலும் நன்றாக ஒத்து உழைக்கும்.

ப்ரணாயாமம், சரியான, மிதமான உணவு என்று நமக்கே உரிய கட்டுப்பாட்டுக்குள் இருந்தால், குரலை நன்றாகப் பாதுகாக்க முடியும். கச்சேரி மேடையில் பாடும் முறை, மைக்கை கையாளும் விதம், இதெல்லாம், பாடகர் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய விஷயங்கள்.

அக்காலத்தில் குருகுல வாசத்தில் இருந்து பல விஷயங்களை தெரிந்து கொள்ளும் வாய்ப்பு இருந்தது. இப்பொழுது, அந்த நிலை இல்லை. மேலும் பல விதமான சூழ்நிலைகள் மாறி வரும் இக்காலத்தில் இதை விஞ்ஞானபூர்வமாக எடுத்து உரைக்க வேண்டிய கட்டாயமும் இருக்கிறது'' என்கிறார் டாக்டர் துர்கா.

பல மாணவர்களுக்கு இதை ஒரு வகுப்பாக நடத்தி வருகிறார். குரலை பாதுகாத்து, குரலை சரியாகவும், நேர்த்தியாகவும் செம்மைப்படுத்தும் விதிமுறைகளை இந்த வகுப்பில் எடுத்துக் கூறினார் அவர். இன்னும் நிறைய பேர் பயன் அடையும் வகையில், இதை சிடி வடிவத்தில், ஸ்வாதி ஸôஃப்ட் சொல்யூஷன் வெளியிட்டிருக்கிறது.

ஒரு பாடகருக்கு குரல் ஆரோக்கியம் எவ்வளவு முக்கியம், அதை எப்படி பாதுகாப்பது என்பதை நேர்த்தியாக எடுத்து கூறும் டாக்டர் துர்காவி இப்பணி நமது இசையுலக இளைய தலைமுறைக்கு அவர் செய்யும் மாபெரும் சேவை. அதை பயன் படுத்திக் கொள்வது பாடுபவர்களிடம்தான் இருக்கிறது.

Indiblogger Rank

Dear Sivapriya Krishnan,

The new rank for your blog sivapriyakrishnan speaks is now 43.



What does IndiRank mean?
It's like runs in a game of cricket - the higher the score, the better your ranking. Blogs are evaluated on a scale of 1-100, and the top ranks are in the range of 80-90. Several blogs may share the same rank.

Keep blogging!

The IndiBlogger Team

The Indian Male has Arrived !!!

David Davidar .... the blue eyed boy of Penguin Publications, ousted on account of sexual harassment meted to a female co-worker.

While the whole episode does reek of reckless obsessions of a superior male ego, it also brings out the other side of the same coin ...., a true but visible fact
"that the Indian Male has truly arrived !!! "

Typically the Indian always bowed down to the "white-skin obsession", enslavened by the residue of the "Raj" !

Time and again we have been bombarded with stories of the white man harassing an Indian woman. A white woman harassing an Indian male.So many stereotypes !! So many tales heard so often, so many tales unheard and buried under the soil beautifully !!

However today we do see role reversals, thanks to a different impact of the "so called globalisation factor" and the "social permissiveness" that gets associated with anything and everything modern.

The birth, the new avatar of an all new Indian !!

Here is a case of a brown skin, making advances towards a white skin, taking it to intolerable lengths, then using his power to sack the white skin and then smartly announcing that he is stepping down to pursue more creative options !!!(when he is actually sacked, fired)!!!

We always heard similar tales, but now with a twist in characters !!!

Shobha De I am sure is listening and maybe ready for "Sweet Obsessions : Part 2" !!!, where David became Goliath !!

இது நல்ல தருணம்

இது நல்ல தருணம்
- சிவபிரியா கிருஷ்ணன்
First Published : 11 Jun 2010 02:51:28 AM IST : DINAMANI Tamil Paper


தருணம் என்கிற பெயரில் ஒரு குறுந்தகடு ஜுன் 8ஆம் தேதி அன்று சிவகாமி பெத்தாச்சி அரங்கில் வெளியிடப்பட்டது. வழக்கமான குறுந்தகடு வெளியீட்டு விழா போல இதை சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ள முடியாது.

தருணம் என்கிற இந்த குறுந்தகடில் அப்படி என்னதான் இருக்கிறது?

ஒரு சோற்றுப்பதம் போல தமிழின் ஆகச் சிறந்த சங்க கால, இடைக்கால தமிழ் இலக்கியச் செய்யுள்களுக்கு இதில் இசை வடிவம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. தவிர பாசுரங்கள், பதிகங்கள், தமிழ்க் கீர்த்தனைகள் போன்றவற்றைப் பாடல் வடிவத்தில் அமைத்து, பியானோ உடன் கூடிய வாய்ப்பட்டாகத் தொகுத்து வழங்கி இருக்கிறார்கள் பாடகர் சிக்கில் குருசரணும், பியானிஸ்ட் அனில் ஸ்ரீநிவாசனும்.

இதன் முதல் குறுந்தகடை மாநிலங்கவை உறுப்பினர் கனிமொழி வெளியிட, இந்து நாளிதழ் இணை ஆசிரியர் நிர்மலா லக்ஷ்மன் பெற்றுக் கொண்டார். உலக செந்தமிழ் மாநாட்டிற்கு இது ஒரு அழகான முன்னறிவிப்பு என்று சுவையாகவும் சுருக்கமாகவும் புகழ்ந்து பேசினார் கனிமொழி. தமிழ் மொழியை இசையால் அலங்கரிக்கும் இனிய வாய்ப்பைத் தவறவிடவில்லை குருசரணும் அனில் ஸ்ரீனிவாசனும்.

"இந் தக் கச்சேரியை கிராமி விருது பெற்ற மறைந்த சவுண்ட் என்ஜினீயர் ஸ்ரீதர் மற்றும் இசையமைப்பாளர் மகேஷ் அவர்களுக்கு அர்பணிக்கிறோம்' என்று அறிவித்தார்கள். சிடி விற்பனையில் ஒரு பங்கு மகேஷ் நினைவு அறக்கட்டளைக்கு வழங்கப்படும் என்றும் கூறினார்.

இந்நிகழ்ச்சியில் அகநானூறு, திருப்புகழ், திவ்ய பிரபந்தம் உள்ளிட்ட பாடல்களுக்கு இசையமைத்து, மேடையில் பாடினார்கள். இத்துடன், பாபநாசம் சிவன், உளுந்தூர்பேட்டை ஷண்முகசுந்தரம், ஊத்துக்காடு வேங்கடகவி போன்றோர் இயற்றிய பாடல்களையும் குரலாலும் பியானோவாலும் சிறப்பித்தார்கள்.

ஸ்ரீனி வாசனுக்கும், குருசரணுக்கும் பரஸ்பரம் ஒரு நல்ல இணைப்பு தெரிகிறது. வெகு நாட்கள் கூடவே பாடி, வாசித்துப் பழகிவிட்டதால், அதனால் வரும் இயல்பும், நட்பும், அவர்கள் மத்தியில் தெரிந்தது.

எல்லாமே நன்றாக இருந்தாலும் ஒரு சில விஷயங்கள் மனதை நெருடின.
அரங்கத்தை இருட்டாக்கி, சினிமா தியேட்டர் போல் அமைத்தால்தான், புது இசை முயற்சிகளை ரசிக்க முடியுமா?
மென்மையான, சங்கீதத்திற்கு மென்மையான ஒளி எவ்வளவோ பொருத்தமாக இருந்திருக்கும்? திரையில் காணும் படம் போல் எங்கோ கலைஞர்கள், எங்கோ ரசிகர்கள் என்று ஒரு பிளவை ஏற்படுத்தும் வகையில் இருட்டு ஒரு தடையாகவே அமைந்துவிட்டது.

பாட்டை அறிமுகப்படுத்துகிறேன் என்கிற பெயரில் அகநானூறையும், பாசுரங்களையும், ஆங்கிலத்தில், அதுவும் புரியாத ஒரு நுனி நாக்கு ஆங்கிலத்தில் விளக்கினால் தகுமா? ஒரு முறை தமிழில் எடுத்துரைத்து, பிறகு ஆங்கிலத்தில் விளக்கம் கூறியிருக்கலாமே? முடியாதது ஒன்றும் இல்லை. அனில் ஸ்ரீநிவாசனும்கூட ஆரம்பத்தில் "டாமில்' என்றுதான் சொன்னார். பிறகு திருத்திக் கொண்டார்.

செம்மொழியான தமிழ் மொழி வாழ்ந்து செழிப்பதற்கு அதைச் சிறப்பாக உச்சரிப்பதில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். அதை ஒரு கொள்கையாக எடுத்துக் கொண்டு செயல்பட இச் செம்மொழி மாநாடுத் தருணத்தில் உறுதி எடுத்துக் கொள்ளலாமே!

தேனொலிக்கும் வானொலி

தேனொலிக்கும் வானொலி
- சிவப்ரியா
First Published : 28 May 2010 02:18:35 AM IST : DINAMANI Tamil Paper

Last Updated :

"ஆல் இந்தியா ரேடியோ' - சென்னை வானொலி நிலையம் என்கிற இந்தக் காலை வணக்கம் இசைப் பிரியர்களுக்கு வரப்பிரசாதம்.

இம்மாதம் 24-ஆம் தேதி, திங்கள்கிழமை காலை வானொலியில் 8-45 மணிக்கு சென்னை "பி' ஸ்டேஷனில் ஒலிபரப்பான ஒரு நிகழ்ச்சி நம்மை ஆன்மிக உலகத்திற்கே எடுத்துச் சென்று ஆனந்த வெள்ளத்தில் ஆழ்த்தியது.

1968 - 69-ல் பதிவு செய்யப்பட்ட இந்நிகழ்ச்சி வானொலியின் தரத்திற்கே ஒரு எடுத்துக்காட்டாக இருந்தது. அன்றைக்கு ஒலிபரப்பானது ஒரு அருமையான இசைச் சித்திரம். அது மாபெரும் ஞானியாக விளங்கிய ஸதாசிவ ப்ரம்மேந்திரர் பற்றியும் அவர் இயற்றிய பாடல்களைப் பற்றியுமான இசைச் சித்திரம் அது.

இந்த இசைச் சித்திரம் மிகவும் நேர்த்தியாக அமைத்த ஒன்றாக இருந்தது. இரண்டு பேர் குரு - சிஷ்யன் என்கிற பாத்திரத்தில் கேள்வி - பதில் மூலம் பல ருசிகரமான சம்பவங்களையும், விஷயங்களையும் நமக்கு அளித்தார்கள். ஸதாசிவ ப்ரம்மேந்திரரின் வாழ்க்கை வரலாறு, அவர் சன்யாஸம் வாங்கிய சம்பவம், பரம மௌனி ஆன கட்டம் என்று பலவிதமான தகவல்கள் நமக்கு அளிக்கப்பட்டது.

ஸதாசிவர் பரம அத்வைதி. நிர்குணம், நிராகாரம், ஸ்ர்வம் ப்ரம மயம் என்று உச்சகட்ட அத்வைத விசாரங்கள் கொண்டவர். இருப்பினும் அந்த நிலையை அடைவதற்கு ஸகுண வடிவமே மார்க்கம் என்கிற வகையில் ராமர், கிருஷ்ணர் லீலைகளைப் பற்றி பலவித பாடல்கள் அமைத்துள்ளார் என்று தெரியவந்தது.

அவர் இயற்றிய பாடல்களுக்கு இசை வடிவம் கொடுத்து மெட்டு அமைத்துள்ளார் மறைந்த மூத்த கலைஞர் செம்மங்குடி ஸ்ரீனிவாச அய்யர். அவ்வண்ணமே அப்பாடல்களைப் பாடி நடுவில் ஸ்லோகங்களை விருத்தமாகப் பாடி, நடுநடுவே கேள்வி பதில் மூலம் விஷயங்களைத் தெளிவுபடுத்தி, நேயர்களுக்கு ஒரு நல்ல விஷய விருந்தைச் சமைத்திருந்தார்கள். குகன் என்பவரால் இந்நிகழ்ச்சி வடிவமைக்கப்பட்டு எஸ்.ராஜம் தலைமையில் ஆர். வேதவல்லி, எஸ்.பிரேமா, எஸ்.ஐயர் ஆகியோர் உடன் பாடின இந்நிகழ்ச்சி ஓர் அற்புதமான பொக்கிஷம்.

துல்லியமான ரிக்கார்டிங், அருமையான பாட்டு, தெளிவான கேள்வி பதில்கள் என்று ஒவ்வொரு அம்சமும் மிகவும் கோர்வையாகச் சித்தரித்து அமைத்திருந்தார்கள். வானொலியின் இசை சேவையை நினைக்கப் பெருமையாக இருந்தது.

ஆல் இந்தியா ரேடியோவின் உதவியால் எத்துணை வித்வான்களின் கச்சேரிகள், இசை உரைகள், இசை சொற்பொழிவு, ஹரிகதா காலúக்ஷபம், வாத்திய விருந்தா என்று பலவகையான நிகழ்ச்சிகள் நம் செவிக்கு உணவாகக் கிட்டியிருக்கிறது? வாத்திய விருந்தா போன்ற ஸங்கீத அமைப்பில், பலவிதமான இசை கருவிகள், கலைஞர்கள் ஒன்று சேர்ந்து, ஒரே ஸ்ருதியில் பாட்டுகளை வாசித்து, வண்ணமயமான இசைக்கோலம் தீட்டி "வாத்திய விருந்தோ' என்று வியக்கும்படி அவரவர்கள் தங்கள் வித்வத்தைக் கூட்டிப் பங்கிட்டு கொண்டு நேயர்களை மகிழ்விக்கிறார்கள்.

ஆல் இந்தியா ரேடியோவில் நிறைய பெரிய வித்வான்கள் பணியாற்றியிருக்கிறார்கள், பணியாற்றி வருகிறார்கள். ரேடியோவில் பாடி பல பேர் பிரபலமாகி இருக்கிறார்கள்.

அதேபோல தூர்தர்ஷனிலும் பலதரப்பட்ட சாஸ்த்ரிய சம்பிரதாயமான நிகழ்ச்சிகள் பதிவு செய்து ஒளிபரப்புகிறார்கள். தூர்தர்ஷனில் பல நாள்களுக்கு முன்னால் "ஸ்வர ராக ஸீதா' என்று ஒரு தொடர் நிகழ்ச்சி மூலம் வெவ்வேறு ராகங்களின், பாட்டின் பரிணாமங்களை விளக்கினர். சினிமா - கர்நாடக இசை இதன் ஒற்றுமை - வேற்றுமைகளைக் காண்பிக்கும் வகையில் அமைந்த இந்த நிகழ்ச்சிக்கு நேயர்கள் மத்தியில் பெரும் வரவேற்பு கிட்டியது. கர்நாடக ஸங்கீத மகான்களின் வாழ்க்கை வரலாறு, ரஸிகப்பிரியா என்று ஒரு நிகழ்ச்சி பலவகை கச்சேரிகள், திருவையாறு தியாகராஜ ஆராதனை நேரடி ஒளிபரப்பு என்று ஏராளமான நிகழ்ச்சிகளைத் தூர்தர்ஷன் பதிவு செய்து காண்பித்து இருக்கிறது.

தூர்தர்ஷன் பொதிகையில் சமீபத்தில் ஒரு நிகழ்ச்சி. இதில் நமது கர்நாடக சங்கீதத்தில் இருக்கும் 72 மேள கர்த்தா ராகங்களைப் பற்றின சுவையான நுணுக்கங்களை, அந்த ராகங்களில் உள்ள கிருதிகளை பாடிக் காண்பித்து, ஆறு முன்னணி, மூத்த கலைஞர்கள் ஆளுக்குப் பன்னிரண்டு ராகம் என்ற முறையில் வகுத்துக் கொண்டு ஒரு மாபெரும் இசை உரை நிகழ்த்தினர்.

வாராவாரம் வெள்ளிக்கிழமை அன்று இந்நிகழ்ச்சியைக் காண்பித்து இதனின் மறு ஒலிபரப்பை திங்களன்று காண்பித்து, எல்லோரும் கேட்டு, பார்த்து, தெரிந்து கொள்ளும் அளவிற்கு நமது வீட்டிற்கே கொண்டு வந்து சேர்த்தார்கள்.

வானொலி நிலையத்தில் ஒரு பிரம்மாண்டமான அரங்கம் இருக்கிறது. விஸ்தாரமான மேடை, நல்ல மைக் என்று அமைத்து கச்சேரிகளும் ரிக்கார்டிங்களும் செய்கிறார்கள். இது போன்ற நிகழ்ச்சிகளை நேயர்கள் நேரிலும் கண்டு களிக்கலாம்.

இவ்வளவு பொக்கிஷங்களை நிறைத்து வைத்து இருக்கும் இந்த இரண்டு நிறுவனங்களுமே நமது நாட்டின் கலா சிகரங்கள். நமது கலாசாரத்திற்குப் பெருமை, ஏற்றம் சேர்க்கக்கூடிய நிறுவனங்கள்.

விளம்பரங்களையே நிகழ்ச்சியாக்கும் தனியார் சேனலைப்போல இல்லாமல், நிகழ்ச்சிகளை சீர் கெடாமல் தொடர்ந்து ஒலிபரப்பும் விதம் மிகச் சிறந்தது.

இருப்பினும், ஒரு உத்வேகத்துடன் செயல்பட்டு நிர்வாக மாற்றங்கள் செய்து தொழிலாளர்களுக்கு பயிற்சி அளித்து, நிர்வாகத்தை செம்மைப்படுத்தினால் நன்றாக இருக்கும்.

பழைய ரிகார்டிங் எல்லாவற்றையும் "டிஜிடல்' செய்து மறு ஒலிபரப்பு செய்து, குறுந்தகடு வடிவத்தில் விற்பனையும் செய்ய முயற்சித்தால் நல்ல விஷயங்கள் ரசிகர்களுக்குக் கூடுதலாகப் போய் சேரும்.

A piece in pure humour

Iyengar Airlines is a piece I wrote, long before I even started blogging. I wrote it in PURE HUMOUR and JEST, after reading a somewhat similar concept. This is just a concept and framework to make us all understand about one of the variety of sects in our country and their specific qualities and qualifications!!
....................................................................................

IYENGAR AIRLINES - IGA

Insignia : TirumaN - on the tail piece , One side Tenkalai (Y) and the other side Vadakalai (U). (No conflicts)

Headquarters : Chennai

Inaugural Flight - IGA - 8 - Chennai to Tirupati (8 - Ahstaksharam, significant to Iyengars)

International Flight - IGA -108 - Chennai to Pittsburgh (108- significant because of Divya Deshams)

Crew : Airhostesses : adorning Andal Kondai ( normal or 9 yards- Iyengar style) as per marital status, with Srichurnam on forehead . Stewards :Veshti or panchakacham( as per marital status), with TirumaN. There will be four of them with both styles TirumaN in equal numbers. Only full TirumaNs allowed.

Accessories : Tiruman Petti, with red, yellow-orange srichurnam. (Yellow-orange for specific vadakalai requirements). Sthali or Ramanujan (popularly known as panchapaatram), thattu, Sombu ( typically iyengar style), Velli tumbler. ( No udhrani)

Menu : Pazham, Sarkkarai, Tirukannamudhu, Sakkarapongal, Akkaradisil, Pooshnikkai Pulikutthi kootu(mocchai optional on gastronomical health reasons), Kathirikkai Karamadhu, Paruppu araccha kothavarangai karamadhu, Thayir vadai, Mor Kuzhambhu, Vendaya Kuzhambhu, (kuzhambu also called - neLi karamadhu), Sathamadhu, VenPongal, Puliyodarai, Ellorai, Thayir, Prasaadam (steamed rice, popularly saadam). Teertham (drinking water) in velli tumbler.

Snacks : Kaara Sev, Mixture, Laddoo, Thenguzhal, Senai varuval, vazhakkai varuval, sundal. On Sri Jayanti day - uppu and vella seedai, thenguzhal, appam, manoppu, ribbon.

Tiffin : Kanchipuram Idli - chutney, Kovil Dosai, Arisi uppuma

Drinks : Filter kapi, Chunda kaichina paal, Panakam -(definitely on Swati Nakshatram and Sri Rama Navami), Neer Moru (definitely on Sri Rama Navami).

Inflight interior decoration : A composite photo of all the 108 Divya Deshams, Tiruvengadamudaiyan, Ranganathar, Devaperumal (kanchi varadar), Lakshmi Narasimhar, Parthasarathy, Andal, Ramanuja, Desika, Manavala Maamuni. A composite picture of all the Azhwars. Periya Tiruvadi Garudazhwan and Siriya Tiruvadi Hanuman.

Seating Arrangements : One row for tenkalais , then the aisle , the other row for vadakalais. The picture of Manavala Maamuni and Desika will be strategically placed to face the respective rows.

Enlightened entertainment options :

Slokams : Nalayiram (kovil bani) , Vishnu sahasranamam, Lakshmi sahasranamam - (a taped recitation by both a U and Y priest together).

Music : carnatic music ( tapes of music only on Vishnu, rendered only by Iyengar musicians like Ariyakudi Ramanuja Iyengarval, T N Seshagopalan, R.Vedavalli, Sudha Raghunathan)

Freebies : each one will be given a copy of Tenkalai, Vadakalai Nityaanusandhanam (Liffco) publication book and a small book of Tiruppavais.

Announcements by Chief Airhostess : Adiyen Kodhai : Devareer ELLnaa. Ubhaya Vedantacharyargalai, ezhundaruli irukkum Srivaishnava periavargalukku, dhandan samarpitha vinnapam. Indha IGA -8 in mukhya, Captain : andha Sriyaphpathiyaana Sriman Naarayanane!! . Co-pilots : Jivaatmaakkalaana, Sri Rangarajan, Sri Aaraavamudhan. Rukmini, Andal , Kodhai, Bhama endru naalu airhostesses irukkirargal. Chakravarthy : Chief Steward . Tirumalai, Gopalan, Vasudevan endru mundru steward irukkirargal. Inge yaatrigalaai irukkum anaithu Srivaishnavargalukkum, endha sevaiyum purivadharkke, Daasanaai kaathukkondirukkirom.

Ippozhudhu, ellorumaaga, serndhu Perumalai sevipom : (In chorus) - Sri Padmavati Sametha Sri Srinivasa Parabrahmane namaha. Sri Ranganayaki Sametha Sri Ranganathaaya namaha. Sri Perundevi Thaayar sametha Sri Devaraja Swamine namaha. Sri Rukmini sametha Sri Parthasarathy Swamine namaha. Sri Lakshminrusimha Parabrahmane namaha.Srimathe Ramanujaaya Namaha. Azwar Acharyal Tiruvadigale Sharanam.

Adutha padiyaaga, ellorum koodi Pallandu Pallandu, Cittransirukkale, Vanga Kadal sevitha vudan, Perumalukku, pazham paal kandarulapaNNapadum. Ellorum vayinaal padi, manadhinaal sindhithu Perumalin anugrahathai pera venumai prarthikkirom.

Ellorum , sealt belt pottukonde, Om Namo Narayanaya, Sriman Narayana Charanou, Sharanam Prapadhye endru sollavum.

Emergency Instructions : Ellame Perumaal Paarthuppaar.!!! Anaalum, engal kadamai endru onru irukkiradhu. Adhanaal, inge irukkum ella Srivaishnava yaatrigalum thangal Tiruchevi satthi gavanamaaga ketka vendum enru prarthikkirom.

For Emergency Landings :

Bhoomiyil iranginal : Bhudevi Nachiyaaraiyum, Bhuvaraharaiyum, nanraaga sevithukkolungal. Bhayam illamal irangi vidalaam.

Kadalil iranginal : Safety jacket ii maatti kondu, Andha Sriyaphpatiyaana, Paarkadalil Palli kondirukkum, Sriman Narayananai prarthithu kadalil iranga vendum. Sariyagi vidum.

Kaatril Sikkikondal : Periya Tiruvadiyaana Garudazhwanaiyum, Siriya Tiruvadiyaana Vayuputranaagiya Sri Anjaneyanaiyum sevithukkolungal. Onrum agaadhu.

Hijack Pannapattaal : Sri Lakshmi Narasimharaiyum, Sri Chakrathazhwaraiyum oru manadhudan dhyaanithaal, asurargal maandu povaargal. Nimadhiyaaga irukkalam.

Malayil iranginal : Govinda, Malayappa, Tiruvengadmudaiyane enru urakka sonnaal, udane, phalan kittum.

Edhu eppadi irundhalum, bhayam edharkku? Sri Vaishnavargalukku Moksham Nischayam !!!

Ellam seer thiruthi amaithullom, eninum Pizhai alladhu kuttram irundhaal Kshamikka venum enru prarthikirom. Om Namo Narayaanaaya !
................................................................................................................................................................................................................................................................
Thereafter, the doors are armed, the flight takes off and the plane lands in Tirupati safely !!!!!

Everybody ( in chorus) : Perumale, nee dhaan appa, ennai bhadramaaga kondu serthai.. Nee Pallandu vaazgha !!!

.................................................................................................................................................................................................................................................................

The ZOOZOO Effect !!

by............ Sivapriya Krishnan


After the Walt Disney characters like Mickey, Donald, Pluto and the likes of it, Zoozoo has been the most successful and best brand mascot Indian Marketing and Advertising has ever created. Probably the "Onida Devil" or the "Asian Paints Nattu" were the better ones that carved a niche for themselves in the past on the map of the Indian brand world.

The Zoozoo concept was created by the team at Ogilvy & Mather (India), an agency known and reputed for their wonderful creative approach that merges brand strategy with advertising objectives and consumer liking.

The Zoozoo ads started airing during the Indian Premier League (IPL) 2009, a cricket tournament which was started only in the year 2008. The IPL is already such a rage that Vodafone decided to start airing these Zoozoo ads in between match breaks to maximize its impact.

Keeping in tune, with todays age of early adoption of cellphones, "Catch them young" seems to be the motto of Vodafone with these Zoozoos. Multi branding, co-branding, tie-ups,merchandise all these add up to the visual imagery and firm brand recall. Portraying these zoozoos through depictions of everyday life issues and human behavioural approach, seem to have put these cuties in a strong firmament.

Animation concepts, aliens and robots coming alive, have caught on like wildfire across all age groups. Thanks to technology and telecommunications explosion, just like the Mickeys and Donalds of the world, the Zoozoos are here to stay as our eternal friends !!

Where are the Donkeys?

...............by Sivapriya Krishnan


Everyday I go past Vivekananda College in Mylapore, Chennai, i get to see two little "creatures of burden" standing either on the opposite side of the college building or on the same foothpath alongside the compund wall of the college building. What are these creatures of burden ?
Two cute Donkeys !!

Standing quietly, tied to a pole these creatures of burden, stand aloof from the din and clutter of the road by their side. I am at once reminded of the poem by W.H.Davies, " what is this life , we have no time to stand and stare !"

A strange sense of envy and compassion pervades my soul as I watch these two cuties.

Envy because, they can stand and stare all the time. No rush , no sms, no email no cooking, no deadlines to be met.

Compassion , because, who cares anyway about these little creatures? Who takes a second look at these tough shoulders which holds the yoke of burden so uncomplainingly?

We talk of "Save the Tigers", " Save the Lions" "Save the Elephants". Does anybody talk about "Save the Donkeys" ?

In this age of electronica,all our motor skills have been motorised by mechanical-electronic devices and the need for manual efforts have been thrown out. Where does this little donkey which once, had a place in our lives go now?

Donkey - a word used as a negative metaphor for any and everything ugly, slow and dumb,was of use to mankind once upon a time and it is at least nice to see that some dhobi in Mylapore , heartland Chennai city still thinks so.He has preserved two of them as some sort of antique relic - a la museum piece.

Does anybody have any statistics on these endangered species like their "feline counterparts" back in the Corbett or Sunderbans jungle? or does anyone even care to think for a moment about these quiet little harmless quadrupeds?

When they were of use , they got beaten up left right and centre. Now space age has made them redundant and almost extinct !! No time to stand and stare at them !!!

Take a close look at these soft little harmless creatures of burden and all of us humans in these days of intolerance and impatience, can definitely learn a few lessons from the Donkeys. I teach my daughter lessons of tolerance and patience, by using the positive metaphor of the Donkey. After all its a matter of perspective and perception !!

Generations : Then and Now

.................Sivapriya Krishnan

Its been a while since I blogged. I was urged by a few friends to write on the comaprative similarities and conrasts of the 70's and now , after I circulated a mail with some nostalgic memory recalls !

Much has been said about the older and the present generation, in terms of lifestyle, etc. What I want to write about pervades many more areas of compare and contrast.In doing so , I may also knock the older generation a little for always cribbing about the new and vice versa. Pardon me all ! For the ease of reading, let me name them as Gen Old and Gen Nxt.

The key question is how old is Gen Old?

Gen Old could be taken as people being born in the 50s,60s,70s. Gen Nxt could be the 80s,90, Millenium children. It is amazing to see how suddenly the 50-60-70 borns have suddenly become old compared to their latter counterparts!

The interesting aspect is that some of the 50-60-70 borns are massively catching up with the Gen Nxt, thus collapsing the generation gap. It is the 30-40, borns who are struggling to cope or adjust one way or the other, as they have to battle with remnant memories of the older era and the sweeping changes of the modern era and constantly find their space in this milieu !

Gen Old and Gen Nxt have as many similarities as there are contrasts I guess. This essentially is premised on the fact that humans are the same whichever generation. The contrasts lie in the manner, the spirit, the approach,the expressions, the tools used etc. The contrast also lies in the fact that today everything is blown up and brought to light in front of a larger audience ,thanks to RTI and Media explosion! The fact that technolgoy in all forms has invaded our lives, making us visibly different from our older counterparts.

One major area I see is in the area of marriage and relationships. Gen Old had its equal share of arranged marriages, love marriages and broken marriages as much as Gen Nxt. All of us hear this familiar refrain : "those days we lived like that, we did things like that, we didnt have so many divorces etc", all with a tone of righteous indignation! But scratch the surface, all our families would have stories of inter caste marriages, runaway brides and bridegrooms , separated or estranged couples, adulterous relationships and so on. The difference lies in the way we treat the subject now and the way they treated it then.

Bigamy, polygamy, adultery, divorces were all couched and shrouded under the heavy garb of "secrecy", only spoken about in hushed tones, as a matter of silent gossip and the affected parties accepted many a torture as fait accompli.Inter caste couples wee almost ostracised from the families and had to fend for themselves ! Today we have court room dramas, 24x7 exposures, everybody talks and accepts or rejects it openly and moves on with the next thing on hand.

The next area I would like to compare is the way we dress, the gadgets that we use and the way we talk.

In dressing there still seems to be a divide. The Gen Nxt has gone far away compared to the Gen Old, as it is rather difficult for all and sundry Gen Old to catch up with tank tops, leggings and backless blouses. So the major saviours are the 'salwarkameez',jeans, parallels, tshirts and the ubiquitous "kurtas and the kurtis" , the so called "Indo- Western" dresses, that come in handy for these oldies, to atleast catch up with the new. However it is still possible to see, atleast in South India, an old lady in 9 yards, alongwith her daughter in saree and her grand daughter in mini skirts all in a Pizza joint!!

As for the gadgets, almost all our motor skills have been re written ! If the Gen Old rejected the grinding stones, stoves and buckets, our Gen Nxt have even re written these further by doing away with even these.Packed food, microwaves, washer - driers , more so even unwashed jeans for days together would do !

If the Gen Old were averse to spectacles, hearing aids and other attachments in the body, Gen Nxt wears these as fashion statements! Lean specs, coloured contact lenses, blue tooth, ear phones, iphones, pendrives, laptop bags all adorn the bodies of the Gen Nxt and the Gen Old also have not been spared from these (as they have to catch up ! There are saris being sold with pouches and pockets !!

Posting a letter, gave way to telegrams, gave way to telephones and std calls, gave way to couriers, gave way to emails, have now given way to SMS, MMS and IMs. Gen Old and Gen NXt all are and have to be well versed in all these, as then you are likely to be " ex- communicated "

While taslking Gen Old still believes in milder usage of expletives , and fight shy of using them freely, maybe with an odd word here or there in public. Whereas the Gen Nxt thrives on expletives, undelectable four letterd words, splashed all through their dialogues, in such hurried tones, that the 's' word and the 'f' word alone remain in memory ,with the rest of the statement lost in noise.

English is still used as English by the Gen Old , while u r up & Gr8 Bcoz,u r Gen Nxt.!!!

SPK

Assumption , Presumption and Expectation

I recall a couple of conversations with a few friends the other day.

Sample 1 : "So and so actress had a baby" said one.
"She is not married, is she" said another.
"Yes" replied the first.
" How come then .. " asked the second.

To which the first one quickly retorted with " what has marriage got to do with having a baby?". For a split second the entire conversation came to a standstill and minds churned with this thought , and slowly all laughed and agreed that marriage and baby are not linked after all !!

Sample 2 : yet another friend told me that " so and so had a ten year courtship you know !"
I immediately asked , "was it with the same person who is her husband now?"

She seemed shocked and replied to me as though I am raising an obviously irrelevant piece of question. Slowly she realised that it is not obvious and that there is a scope to further probe the same.

Sample 3 : I know the son and daughter of a senior musician , both of whom dont sing, though they like music and have a good ear for it.They are successful in their chosen spheres of life. Everytime someone meets them the conversation goes thus :
"you are so and so's child, dont you sing at all? how come?" or alternatively
" you are a great singers child, you must sing". " being a singers child it should be quite natural that you should be singing too ".

Why should it be natural only this way? Is it a mandate that a singer's child is a singer or a doctor's child is a doctor? What is so abnormal if the same profession did not interest the child as their father or mother?

Sample 4 : The other day my niece was seen out with her brother, by some friends. Immediately she was scolded for telling them that she is married ! to which my niece replied, she is but not to this man !! The shock in the faces around cannot be expressed by words. My iece slowly introduced her brother to all of them!

Is it a rule that any man , a woman is seen out with has t o be her husband? Cant he be a brother, cousin, colleague or just a friend ?

Why I am discussing this , is because, very often we assume , presume and then form opinions, build expectations and then thrust the same onto others.
Everytime and for every thing we use the same yardstick and pass judgements and if the other person were to not live upto our opinions or expectations, then we consider the other person as wrong , flawed, abnormal or failed !

In Sample 1, Is there a direct link to marriage and child birth? We all know that there is none, but yet our minds are so conditioned that we ask the same standard stuff.
In Sample 2, Why should a person marry only that person he or she courted for 10 years? It may or may not be the same person. Whey then do we always assume only one approach?
In Sample 3, Why should a singers child aslo sing? Cant she dance? Cant she be a corporate executive or a politician?
In Sample 4 , Why does the brain work only unidimensionally, as though if a man and woman were to be seen together, they have to be married to each other?

Little do we realise while talking that we may wound or hurt someone by what WE consider, best as morals or what we consider best as best ! The best of educated , so called logical minds, always jump to conclusive evidences based on pre conditioning of thoughts and ideas and shut the brain process of thinking laterally. If they find something contrary , its a shock, its a shame !!

The more we cease to assume, presume and expect, the better would be our society around us, as then we allow breathers for free flow of thoughts, ideas and actions. Then acceptance of people and actions also would be easier and happier.

Budget 2010 and " AAM AADMI"

.............................. By Sivapriya Krishnan

The finance Minister Mr. Pranab Mukherjee and the rest of the hoi polloi sitting in discussion with Prannoy Roy, the other day at the NDTV Budget discussion,were raving about the excellent fiscal measures and the pivotal role that the government is playing in agriculture, FDI etc etc. Alongside Pranabji also said that the budget has been made keeping in mind the " AAM AADMI".

In defining this "aam aadmi" the government and the economic hoi polloi definitely seem to have a disconnect with actual ground reality. Who in their view is this person? Looks like they are still in the hunt for this so called "mythical underdog" !!

AAM AADMI is the not the one below or just above the poverty line, as the government still thinks. AAM AADMI is not just the one still on the road, daily wage earners and the like.

AAMAADMI's are also People travelling by two wheelers or small and medium cars, people who work 24x7 for their roti , kapda, makaan and EMI ( for House and vehicles ) , save for their sons education, save for their daughters education and prestigious affair called marriage ( these girls give a double hit!!), be they "blue collared" or "white collared" , each according to his merit and desire, ..... are all
"aam aadmi.(s)" ..... ' the janata' !!

This aamaadmi has no great political or socialite clout, still believes in rooted middle class family values, earns his holidays and does not get the time to use it, uses his skill and qualification to do his job, is in the constant fear of being thrown out of his job at any point in time, also gets thrown out at times and seeks fresh jobs, sinks into loans for house or has to pay hefty advances and rentals for a cubhole of a house , pays EMI's for ACs, fridge, microwave , washing machine , battles with heavy medical bills for the family and extended family ........ ooPhs .... but yet , he or she goes about the task like a true "Karma Yogi" with the hope of seeing light at the end of the dark tunnel which grows and grows ........!

Dal from 30-70-120 rs., oil from 60-190 rs., sugar from 15- 25- 50 rs., petrol well above 60rs., onions from 8- 15- 24 rs., potatoes well above 30rs., tomatoes 25-30rs., all in a span of a year and a half, Mr.Finance and Prime Minister ;
: are these not some basic indicators of the injury done to the aamaadmi's pocket or is it some strange bullet from no where?

To top this list, from this budget onwards, the prices of all consumer household durables have gone up. Cars are costlier, petrol even more costlier, food costliest, thereby creating that spiralling web of inflation around this "aamaadmi" as a noose around his neck, who is already into a debt trap, in which he/she can neither live peacefully nor die peacefully !!! ( akin to the Don Loin's joke of liquid oxygen !! -liquid use' jeene nahin dega, oxygen use' marne nahin dega).

These days even death is very costly, considering the cost of a funeral and the rites thereof !!

And here we have our esteemeed PM making statements on pricing in the hallowed portals of world meets and summits like the one below :
.....................................................................................
Quote : made by The PM, from todays papers:
Any increase in prices does hurt some section of people, but we have to take a long term view. We cannot save people from inflation if we follow all along populist fiscal policies,' Manmohan Singh said. He was speaking to the media Monday on board the special aircraft that brought him back to New Delhi from his three-day official visit to Saudi Arabia.

'The direct effect of the increase in fuel prices on wholesale prices will be no more than 0.4 percent,' he said.

'There is some escalation (in prices) but my hope is that now that the new rabi (winter) crop coming into the market, prices that have caused a great degree of concern like those of wheat, sugar, oilseeds, pulses will see some moderation and that the economy has the capacity to absorb this hike in oil prices without setting in motion any inflationary spiral.'
........................................................................................................................................................................

With all agricultural tax holidays, subsidies and so on, we only see more marginalisaion of farmers and farmer suicides !! Farm land is slowly vanishing and turning into industrial estates. Farmers' sons dont farm; they choose to work as cheap daily or contractual labour for the Hyundais, Nokias and the SaintGobains of the country !! We shamelessly import grains and sugar to feed our own Indian souls. So much for a country which claims to be 70-80% agricultural !!

As the industrialist Mr.Narayanamoorthy the other day told NDTV , India shining will only be on that day, when every Indian has access to decent living , affordable food , education, medical facilities and jobs well his or her worth. Do we see this shining star in the near horizon?

U know what? Toy Balloons will cost less this year !! Anybody for a joy ride with gas balloons ? ........?

Small Talk

I found this article on the internet and is very ineresting. I always have wondered about these " small talk" that happens in get togethers and since this echoed my sentiments , i thought of putting it up here.

.....................Sivapriya Krishnan

............................................................................................................

By May Rostom:

"Hey how are you, how's everything going?"Then a stupid smile on their faces is what I get when someone that I haven’t seen in quite a while says when I run into them! Sub consciously I reply with "I'm fine" and just repeat what they said all over again , give them the "get the hell out of here" smile and start walking ! I won't say I don’t do it because we all do, it's like no one has time for even small talk anymore.

All this is fine by me but what really gets to me is the "give me your number, we should hang out sometime" phrase.

It usually starts by the other person saving your number on their cell like its some sort of directory and never actually calls you to hang out (and you're not that keen on hanging out with them either , admit it!) but what's really funny is the next time they see you they'd be like "how come you didn’t call me?" .

Is this miscommunication or mass communication? Is this phrase a new way to stay in touch with the largest group of people you've come across in your lifetime or do they really want to catch up? I can't seem to remember the last time I ran into someone I haven’t seen for a while and got a useful piece of information like I'm married or I just got fired today! It's like no one is interested in what you've been up to but still asks you to make you feel important and no one has the time to summarize how things are going in 5 minutes.

When did the regular hi and wave run out of style? At least it's more convenient for the both of you, where you don’t want to hear what they have to say and they know that but say it anyways.

I remember the younger me being able to talk to anyone about anything for any amount of hours and never get bored but now life's hectic and stressful and when someone asks you what's been up you automatically reply fine even if things aren’t going your way.

What if someone did reply "not fine", how would one reply to that? And do you really want to listen to this person complain about it for the next 15 minutes while you just stand there helpless?

As we grow older, do we lose the interest to talk or do we lose the interest to small talk?

Making friends is a hard thing to do and maintaining friendships is even harder, but how can we balance both without being hypocrites??

Very simple, when you see an old friend tell them how much you've missed them and mean it, ask them what they’ve been doing recently and seem interested and if you take their phone number CALL THEM .

So next time you try to pull a stunt like that again, remember I BLEW YOUR COVER!

ALL INDIA RADIO - Contribution to music, art and culture

Posted On December 06, 2009 at at 9:47 AM by SPK

.................... by Sivapriya Krishnan

After listening to a concert at the AIR Chennai auditorium, held under the banner of Prasar Bharati ( All India Radio, Chennai) alongwith AIMA ( an organisation managed by Mridangam vidwan Sri.T.V.Gopalakrishnan) in the AIR auditorium, I was compelled to pen down my thoughts about the contribution of AIR and DD to our Indian culture.

Prasar Bharati needs no introduction, but definitely needs some advertisement, especially in the wake of todays multiplicity of channels, fragmentation of audiences, fragmented taste preferences and influence of the internet. It also deserves that special pat on its back and a kudos mainly because of the yoeman service that AIR and DD have done in the last 50 years to propagate art , culture, music, social causes et all.

All India Radio, Chennai vaanoli nilayam !!! Isn't this a refrain that many of us in the South are so familiar with ? And the signature tune in raga Sivaranjani ?

AIR in general has been a promoter of music and has given a solid platform for performing artists to display their talents. Though one cannot see the face of the artist, many a vidwan , ustad and pandit have etched their remarkable human voice or the voice of their instrument strongly in the minds of the listeners , through the megahertz frequency !

What a pleasure it is to hear our favourite music or musician sitting comfortably in our couch or chair with a radio on the lap or by the side !!

My memories of growing up as a child in Mumbai, are so strongly drawn towards listening to the radio. I used to be woken up with the strains of music from a radio kept on by my mother at my bedside!! Somehow the radio would catch on the frequency from Chennai, Trichy, Vijayawada (not withstanding the "grrrs" and " hisss" intermittently singing along with the artist). We used to wait for the December season concerts to be broadcasted over the radio and then analyse with a frenzy, the concert and the artist amongst ourselves and friends.

With all the onslaught of a variety of TV, Internet and other electronic and digital options fighting for the mind space of the listener , the AIR has with some intermittent shake-ups, has slowly stuck to its knitting and also evolved with a variety of FM options, privatised broadcast and a wide repertoire of programmes.

The auditorium at the Chennai station of AIR is really big and the acoustics quite good. The staff at the stations are quite competent and have a good experience in matters of recording, broadcast, programming etc.

What the government could however do better would be to motivate the employees, not so much with more money , but with equipping them with better technology, training, attention to a few details, more professionalism in work, reacting to competitive forces, better marketing and administrative abilities.

Archives and recordings of old masters could be made public, with innovative product and marketing techniques and thereby the music and art world will stand to benefit better with more listenership and effective learning.

Mind Game and preservation against onslaught

................... Sivapriya Krishnan

Every communication in life is a mind game. Altering peoples mind and thinking patterns is what most communication is all about. Be it advertisement for material products, communication about religious ideologies, communication about political happenings and so on.

On what basis do we take a decision to do something? On the basis of what we hear, know and see and the impressions that our mind creates thereof. Mind is a wonderful machine that is great in making patterns and weaving webs that help us into further action. A little stimulus kindles our impulse and thereafter we take further action.

The other wonderful thing is also that the brain receives these messages and can superimpose one over the other, confusing the mind thereof. Mind can be changed and changed number of times.

Great leaders and marketers have realised this and give to their followers doses of messages , so as to effectively capture their minds and alter their thinking. Marketers, good ones at that, sell concepts, infact that is what they should. Good Marketing does not sell products, it sells ideas and concepts. Altering our thought about a certain pre determined concept, our minds are infused with newer ones and then they stay on for sometime. These new one then become our habit and stick on as our system of operation.

What then is important, is that messages must have basic values of equal social justice, should not be sexist in tone, should preserve individual spirit and right to freedom and expression and so on.

Children with their subtle and uncluttered minds are the ones that are most prone to being altered and this the communicators realise well. It would be better if we as parents, slowly establish and instil family values, behaviour towards elders, neighbours, kith and kin , good and polite language, values regarding education, values regarding money, healthy eating and good diet , so that altering them by forces without will be tougher.

Also parents should dissuade the children from watching any audio visual stuff that deviates from these core values, as an av with repeated viewing is the most potent weapon of disaster. The mind if protected, will win over a thousand onslaughts.

The Applause factor In Carnatic Concerts

................................... by Sivapriya Krishnan


According to me a "chu chu" or an "ahaa", are something that comes from an extremely emotive frame of reference and a pure oneness with the artist on stage. This is so involuntary, when you can actually feel the creativity, beauty or the speciality of a phrase or a tala or any other musical dimension that the artist presents and totally empathise with his /her state of mind.

Yes, it may be disturbing , maybe it can be done more subtly. But then are we " mummified bundles" sitting and viewing the concert with a dead look on the face? Art is all about life, joy, mirth and happiness and we may all have seen that the artist who presents his art with passion and joy alone can produce sustainable art.

As for the applause ,this is becoming more of a contrived nuisance both from the audience and the attention seeking artist on stage. Piled up neraval phrases, super loaded swara prastharas, holding onto a note for a long time , are some of the things that the audience will instantly clap, as though programmed.

Sometimes it might be a very simple thing and the audience here is ready to put their hands together, leaving even the artist bemused. But when the applause comes for something really befitting , then it is welcome and the artist also gets immensely enthused by it.

An applause that comes between the anupallavi and charanam, is the most irritating, as though the audience can't wait for the artist to finish!! It also spoils the trend of thought and feel of the concert.

I have also observed that the audience not clapping for an unknown newcomer or youngster on stage, even if he/ she is playing an excellently classical or weighty stuff. Whereas for a popular face young or old or senior, the applause comes in roaring fits even if fare was average ! It is as though you will be out of league if you didn't clap.
What is so wrong in applauding a youngster and encouraging him/her if its really good?

Applauses become "goshti gaanam" with everybody clapping in congregation for songs, like Kurai ondrum illai, Vishamakara kanna, Maadumeikkum kaaNa, Brhamamokatte !!!

Standing ovation in the portals of the Music Academy, is becoming something of a modern fashion and trend. One is not sure of the intent. It could be that the audience could even be stretching their tight muscles, before taking the next step. !!!

If it were really truly extended, well and good, but again if it is done customarily like standing in attention for the National Anthem, then it becomes meaningless.

It would not be too late, before some award were to be instituted for the "biggest applauding rasika" or the " most applauded concert " of the season !!!